Zdefiniowana przez Eurostat i wykorzystywana do monitorowania obszaru realizacji inwestycji/projektu w LSI2014/LSI2014EFS, klasyfikacja jednostek przestrzennych, zgodnie z którą jednostki przestrzenne przyporządkowane są do następujących kategorii: gęsto zaludnione (01), pośrednie (02) i słabo zaludnione (03). Założenia metodologiczne DEGURBA opierają się na kryterium gęstości zaludnienia i minimalnej liczby ludności.
Klasyfikacja terenów[1]:
- - tereny gęsto zaludnione (miasta, centra miejskie, obszary miejskie) – przynajmniej 50% ludności zamieszkuje obszary gęsto zaludnione;
Według definicji Eurostat do terenów gęsto zaludnionych w województwie lubelskim zalicza się miasta Chełm, Zamość i Lublin.
- - tereny pośrednie (miasta, przedmieścia) – mniej niż 50% ludności zamieszkuje obszary wiejskie i mniej niż 50% ludności obszary o dużej gęstości zaludnienia[1];
Według definicji Eurostat do terenów pośrednich w województwie lubelskim zalicza się gminy miejskie: Międzyrzec Podlaski, Terespol, Radzyń Podlaski, Włodawa, Biała Podlaska, Biłgoraj, Hrubieszów, Krasnystaw, Tomaszów Lubelski, Lubartów, Świdnik, Kraśnik, Łuków, Puławy i Dęblin; gminy miejsko-wiejskie: Szczebrzeszyn, Łęczna, Janów Lubelski, oraz gminy wiejskie: Kraśnik i Konopnica.
- - tereny słabo zaludnione (wiejskie) – więcej niż 50% ludności zamieszkuje obszary wiejskie[2];
Według definicji Eurostat do terenów słabo zaludnionych zalicza się pozostałe gminy województwa lubelskiego.
[2] Obszary wiejskie - 300 osób/km2 na obszarze, którym minimalna liczba ludności wynosi 5 000 mieszkańców.