1. Wymagania dotyczące źródeł ciepła opalanych biomasą

Źródła (kotły) tego typu mogą być zasilane automatycznie bądź ręcznie, muszą być dedykowane do spalania biomasy, a potwierdzenie takie musi wynikać z dokumentacji producenta. Paliwem może być biomasa pochodzenia rolniczego (różne formy słomy, traw i roślin energetycznych, niepełnowartościowe ziarna zbóż) jak również leśnego – drewno niepełnowartościowe jak również materiał drzewny powstały z tego drewna poprzeć celowe rozdrobnienie tego drewna (zrębek, pellet).

Sprawność kotłów powinna osiągać najwyższą możliwą sprawność energetyczną, ale nie mniejszą niż 85%.

Koszty kwalifikowalne:

• koszty związane z zakupem montażem kompletnych urządzeń (wraz z systemami oczyszczania spalin, jeżeli takie systemy są wymagane), które dostosowane są do pracy z instalacjami w miejscu montażu,
• systemy podawania paliwa do zasilania kotłów z załadunkiem automatycznym,
• licznik ciepła,
• roboty budowlane niezbędne do prawidłowego zamontowania i funkcjonowania kotła lub kotłów,
• urządzenia do magazynowania ciepła,
• koszty niezbędnej dokumentacji na zasadach określonych w wytycznych IZ RPO.

Koszty niekwalifikowalne:

Kosztem niekwalifikowalnym są elementy niezwiązane z produkcją energii ze źródeł odnawialnych w tym:

• koszty związane z zakupem i instalacją źródeł, które nie spełniają wymagań,
• instalacje, w których wyprodukowana energia wykorzystywana jest w budynkach, w których prowadzona jest działalność rolnicza np. instalacja została wybudowana na, kurniku, chlewni, suszarni, które dzięki energii w niej produkowanej są np. ogrzewane,
• koszty wymiany wkładu kominowego.

2. Pompy ciepła

Do wsparcia kwalifikują się wszystkie rodzaje pomp ciepła. W przypadku powietrznych pomp ciepła zasilanie ich może odbywać się jedynie przy wykorzystaniu powietrza atmosferycznego (zewnętrznego).

Koszty kwalifikowalne:

• koszty związane z zakupem montażem kompletnych urządzeń, które dostosowane są do pracy z instalacjami w miejscu montażu,
• licznik ciepła,
• koszty niezbędnej dokumentacji na zasadach określonych w wytycznych IZ RPO,
• roboty budowlane niezbędne do prawidłowego zamontowania i funkcjonowania źródła ciepła.

Koszty niekwalifikowalne:

Kosztem niekwalifikowalnym są elementy niezwiązane z produkcją energii ze źródeł odnawialnych w tym:

• instalacje, w których wyprodukowana energia wykorzystywana jest w budynkach, w których prowadzona jest działalność rolnicza np. instalacja została wybudowana na kurniku, chlewni, suszarni, które dzięki energii w niej produkowanej są np. ogrzewane.

3. Kolektory słoneczne

Kolektory muszą posiadać znak jakości „Solar Keymark” lub posiadać certyfikat zgodności z normą PN-EN 12975-1 lub równoważną z PN-EN 12975-2 lub PN-EN ISO 9806 nadaną przez właściwą jednostkę certyfikującą. Instalacja obowiązkowo musi być wyposażona w licznik ciepła montowany w obiegu kolektorów umożliwiający prezentację danych dotyczących wyprodukowanej/produkowanej energii. Dodatkowo montaż instalacji można przeprowadzić na dachu budynku (z wyłączeniem dachów pokrytych wyrobami zawierającymi azbest), na gruncie, na zewnętrznej ścianie budynku lub na innym budynku w najbliższym otoczeniu np. garażu uwzględniając powyższe ograniczenia dotyczące pokrycia. Znamionowa moc instalacji powinna być określona pomiarami w Standardowych Warunkach Pomiaru.

Sposób wyliczenia mocy przykładowego kolektora.

Oznacza to przyjęcie do wyliczania mocy kolektora parametrów G=1000 W/m2 oraz różnicy tm – ta = 300C. W związku z powyższym moc wyjściowa kolektora będzie się kształtowała na poziomie 1637W.

Koszty kwalifikowalne:

• koszty związane z zakupem montażem kompletnych urządzeń, które dostosowane są do pracy z instalacjami w miejscu montażu,
• zakup i montaż urządzeń do magazynowania ciepła,
• licznik ciepła,
• koszty niezbędnej dokumentacji na zasadach określonych w wytycznych IZ RPO,
• roboty budowlane niezbędne do prawidłowego zamontowania instalacji na budynku lub obok budynku.

Koszty niekwalifikowalne:

Kosztem niekwalifikowalnym są elementy niezwiązane z produkcją energii ze źródeł odnawialnych w tym:

• koszty grzałki, w którą wyposażone są zasobniki c.w.u,
• koszty drugiej wężownicy służącej do podłączenia z zasilanym paliwem kopalnym źródłem ciepła,
• instalacje, w których wyprodukowana energia wykorzystywana jest w budynkach, w których prowadzona jest działalność rolnicza np. instalacja została wybudowana na kurniku, chlewni, suszarni i produkuje energię na ich potrzeby.

4. Systemy fotowoltaiczne

Znamionowa moc instalacji powinna być określona pomiarami w Standardowych Warunkach Pomiaru. Moduły PV powinny posiadać jeden z certyfikatów zgodności z normą PN-EN 61215 lub PN-EN 61646 lub z normami równoważnymi, wydany przez właściwą akredytowaną jednostkę certyfikującą.

Koszty kwalifikowalne:

• koszty związane z zakupem montażem kompletnych urządzeń, które dostosowane są do pracy z instalacjami w miejscu montażu,
• zakup i montaż urządzeń do magazynowania energii elektrycznej, przy czym, jeżeli projekt zakłada montaż akumulatorów do magazynowania energii elektrycznej, to muszą one posiadać następujące cechy:

a) pojemność akumulatorów dobrana adekwatnie do znamionowej mocy instalacji,

- licznik energii wyprodukowanej wbudowany w inwerter lub samodzielny,

- koszty niezbędnej dokumentacji na zasadach określonych w wytycznych IZ RPO,

- roboty budowlane niezbędne do prawidłowego zamontowania instalacji na budynku lub obok budynku.

Koszty niekwalifikowalne:

• instalacje, w których wyprodukowana energia wykorzystywana jest w budynkach, w których prowadzona jest działalność rolnicza np. instalacja została wybudowana na kurniku, chlewni, suszarni, które dzięki tej energii jest np. oświetlana,
• koszty dodatkowego opomiarowania zużycia energii na potrzeby działalności rolniczej.

Dofinansowanie udzielane ze środków RPO WL 2014 - 2020 traktowane będzie, jako pomoc publiczna/de minimis, gdy:

• istnieje techniczna możliwość sprzedaży energii elektrycznej (tz. budynek jest podłączony do dystrybucyjnej sieci energetycznej), niezależnie czy jest to budynek, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza (z wyłączeniem działalności rolniczej), czy też jest to budynek mieszkalny, w którym taka działalność nie jest prowadzona.

W związku z powyższym należy przeanalizować czy dla konkretnego odbiorcy udostępnienie takie stanowi pomoc publiczną, a jeśli tak, to zapewnić jej zgodność z regułami unijnymi dotyczącymi pomocy publicznej. Aby potwierdzić dopuszczalność pomocy samorząd może stosować np. zasady określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 19 marca 2015 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014-2020.

Udzielając pomocy samorząd musi pamiętać o obowiązkach wynikających z ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. nr 59, poz. 404, z późn. zm.):

• przekazuje Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów sprawozdania o udzielonej pomocy, za pośrednictwem aplikacji SHRIMP,
• w przypadku udzielenia pomocy de minimis – wystawia zaświadczenie o jej udzieleniu.

W tym kontekście dofinansowanie instalacji innych niż PV może maksymalnie wynieść 85%.

W przypadku instalacji PV off - grid (budynek nie jest podłączony do dystrybucyjnej sieci energetycznej) opartych na systemie bateryjnym wsparcie może maksymalnie wynosić 85%.

W przypadku instalacji on-grid lub instalacji hybrydowych gdzie istnieje fizyczna możliwość sprzedaży energii wyprodukowanej, dofinansowanie dla osób fizycznych maksymalnie może wynosić 85%.

W takim przypadku JST wystawia zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis. W przypadku jednostek publicznych takich jak JST dofinansowanie traktowane będzie, jako pomoc de minimis i może osiągnąć także poziom, 85% jeżeli otrzymane dofinansowanie nie przekroczy limitu możliwej pomocy de minimis. W sytuacji, gdy gmina nie ma możliwości otrzymania pomocy de minimis dofinansowanie systemów on –grid maksymalnie może wynieść 45% zgodnie z zapisami Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu i wydanego na jego podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 3 września 2015 r. w sprawie udzielania pomocy na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji oraz na propagowania energii ze źródeł odnawialnych w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014-2020. Należy pamiętać, że zgodnie z obowiązującą ustawą Prawo energetyczne, wytwarzanie energii elektrycznej celem dokonania jej sprzedaży stanowi działalnością gospodarczą i wymaga uzyskania koncesji URE, za wyjątkiem wytwarzania przez osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcą lub przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie, bowiem z art. 5 ust. 1 tej ustawy o OZE osoba fizyczna lub przedsiębiorca może uzyskać przyłączenie mikroinstalacji do sieci na podstawie zgłoszenia, bez konieczności uzyskiwania koncesji i sprzedawać energię do sieci zgodnie z warunkami opisanymi w Rozdziale 4 ustawy.

W przypadku dokumentacji wymaganej na etapie aplikowania o środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2014-2020 w ramach konkursów ogłaszanych od 2016 r., IŻ RPO informuję, iż zgodnie z wymogami określonymi przez kryteria wyboru projektów zatwierdzonymi przez Komitet Monitorujący RPO WL Uchwałą nr 12/15 z dnia 20 sierpnia 2015 r., w ramach niniejszych konkursów na etapie składania wniosku o dofinansowanie wymagane będzie przedłożenie pełnej dokumentacji, tj. odpisu z dokumentacji technicznej, zezwolenia na realizację inwestycji oraz dokumentacji środowiskowej. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na zakres postępowania środowiskowego oraz postępowania na bazie Prawa budowlanego. Dotychczasowa praktyka organów środowiskowych jak i architektoniczno - budowlanych traktowała inwestycje dotyczące wykorzystania OZE (np. instalacje solarne), jako niewymagające zgłoszenia a tym samym niewymagające postępowania środowiskowego z uwagi na fakt dokonywania montażu tego typu instalacji. W związku z powyższym wnioskodawca do dokumentacji aplikacyjnej dołącza typowy projekt (schemat instalacji) wraz z listą osób będących właścicielami nieruchomości, na których będą montowane urządzenia związane z produkcją energii z OZE. Do dokumentacji aplikacyjnej należy dołączyć umowy z mieszkańcami, którzy zostaną ujęci w projekcie.